Bolivia!

Hey allemaal!
Alseerste wil ik Koen feliciteren met zijn 23ste verjaardag!!!!!! Feliz cumpleaños! Ik zal even de spaanse versie van Happy Birthday zingen:
Cumpleaños feliz!
Te deseamos a ti!
Feliz cumpleaños, mi Koentje!
Te deseamos a ti!

Dit keer schrijf ik vanuit Bolivia! Ik heb mijn kabeltje voor mijn camera niet meegenomen, dus nu eventjes een blog zonder foto´s. Woensdagavond vertrokken Enrique en ik met de bus naar Puno. Vorig jaar ben ik al in Puno geweest, dus toen we daar aankwamen (5 uur ´s ochtends) gingen we meteen op zoek naar een bus die ons naar Copacabana wilde brengen. En ja, voor 15 bolivianos (minder dan 2 euro) konden we met de bus van 7.30 mee. Voor die tijd hadden we wel trek in een ontbijtje, maar wat ze daar als ontbijt wilden serveren was patat, rijst, gebakken tomaat en ui en stukjes rundvlees, een gerecht dat lomo saltado heet. Voor Enrique was dat geen probleem ;) maar aan mij konden ze dat natuurlijk niet kwijt, dus dan maar Oreo koekjes als ontbijt :)
Om een uur of 12 waren we in Copacabana. Het was een supermooie weg langs het Titicaca meer, wat op de grens ligt tussen Peru en Bolivia. We moesten de grens lopend oversteken, voor de grens kregen we een stempel dat we zonder crimineel verleden Peru verlieten, daarna konden we naar Bolivia lopen, om in een klein huisje dat dienst deed als douane kantoor een Boliviaanse stempel in ons paspoort te krijgen. Amerikanen moeten 230 dollar betalen om Bolivia in te komen, omdat de president van Bolivia het niet eens is met de Amerikaanse wetten en hun kapitalisme. De boliviaans president (Evo Morales) wil het communisme invoeren in Bolivia. Dus dat is behoorlijk sneu voor de Amerikanen.
Na deze gezellige tussenstop konden we onze reis voortzetten naar Copacabana, een schattig ´kust´plaatsje aan het titicaca meer. Je kan er bootjes huren, vis eten en een boel souvenirs scoren, maar meer is het niet. De sfeer is echter supergezellig, met restaurantjes waar je in de tuin kunt eten of kan chillen in lounge banken met dromenvangers boven je hoofd.
Ons hotel heette ´La leyenda´wat Het Sprookje betekent, en dat was het echt. Onze kamer had een prachtig uitzicht over het meer, het bed was gemaakt van bamboe, en er was een veranda met van die mooie boogjes (foto´s later).
Diezelfde middag konden we met de boot naar Isla del Sol (zonne-eiland). Dit eiland was prachtig groen, met een klein dorpje, ezels, en een prachtig uitzicht over het immense meer.
De volgende dag vertrokken we om 4 uur met de bus naar La Paz, de hoofdstad van Bolivia en de hoogste hoofdstad van de wereld op 3660 meter. Ook deze rit was super mooi. Na een uur rijden kwamen we aan in een klein dorpje aan het meer, daar moesten we uitstappen en een ticket voor de veerpont kopen. Dit is namelijk het smalste punt van het meer, dus hier gingen we naar de andere kant, zodat we niet helemaal om het meer heen hoefden te rijden. Dus bus ging ook op een veerpont, wat er hilarisch uitzag, aangezien de veerpont niet veel groter was dan de bus. Rond een uur of 9 kwamen we aan in La paz, we werden gedropd in een buitenwijk, met ontzettend veel mensen op straat die fruit en andere dingen verkochten. Met een taxi gingen we naar een straat met hotels die Enrique kende. Dichtbij deze straat was ook de ´heksenstraat´. Mensen verkopen hier allerlei kruiden en materialen voor rituelen. Ze verkopen de meest rare dingen, van hagedissen op sterk water tot lama foetussen... Dus dat was een bijzondere eerste indruk van La paz ;)
´s Avonds zijn we naar een discotheek geweest waar voornamelijk toeristen waren, niet veel verschil met Cusco. De volgende dag gingen we opzoek naar een gezelliger hotel, en nadat we dat gevonden hadden, namen we een taxi naar een markt, zo-een met kleren, electronica , maar ook gewoon groenten en vlees. Verder een beetje door de stad geslenterd en ´s avonds weer uit geweest. We begonnen in een ´salsa´club, maar er werd helemaal geen salsa gedraaid, eigenlijk alleen maar reggaeton, en iedereen was minimaal 3 jaar jonger, dus dat hadden we na 1 biertje wel weer gezien (wel alleen maar Bolivianen dit keer). Daarna gingen we naar Ramjam, waar het supergezellig was, ze draaiden ook salsa op aanvraag :).
Zondag gingen we naar El Alto een soort aangrenzende stad, wat volgens mijn reisgids de snelst groeiende stad van Zuid Amerika is. Daar was een markt, maar niet zomaar een markt....
Tweedehands kleren uit Verenigde Staten, hagedissen (voor hekserij, niet als huisdier), mp3 spelers, auto-onderdelen, tweedehands onderbroeken, bouwmaterialen, plantjes, auto´s, katjes, hondjes, kippen, eendjes, cavia´s, konijnen, varkenskoppen, kippenpoten, slangen op sterk water, meubels en nog veel meer. Het was echt ontzettend ongelooflijk groot! En dat allemaal op straat. De katjes en hondjes waren ontzettend schattig om te zien, maar wel superzielig dat ze daar de hele dag in een klein hokje of kartonnendoos in de zon zitten te wachten op een nieuw baasje. Verder was er die dag in het centrum van La paz een soort evenement met muziek en kraampjes en eten, dus daar hebben we ook even rondgestruind. ´s Avonds heeeeerlijk gegeten, een vegetarische lasagna die net zo goed was als die van El pomodoro in de herenstraat in voorburg (bekend onder sommigen van jullie ;) Zo goed eten is zelden te vinden in Peru of Bolivia, zeker voor vegetariers.
Maandagochtend namen we een bus naar Cochabamba, een stad die een stuk lager ligt en meer zuidelijk, wat betekent dat het een stuk groener is hier en warmer, zo´n 28 graden.
Vandaag zijn we met een cabinelift naar een groot christus beeld geweest, op de top van een berg, waarvandaan we een prachtig uitzicht over de stad en de omliggende bergen hadden. We hebben gelunched in een boliviaanse fastfood keten, waar ze een soort van lunchbuffet hadden. Pompoensoep, een bord met tagliatelle, gebakken aardappels, en een soort spinazietaart, een bordje met 3 soorten salade en cheesecake als toetje en een flesje fanta, 3,50 euro. ´s middags zijn we opzoek gegaan naar een reisbureau wat ons een tour naar een nationaal park kan verkopen, maar dat schijnt nogal moeilijk te zijn, omdat er bijna geen andere toeristen zijn waarmee we een groep kunnen vormen. Dus ze kunnen ons alleen prive tours aanbieden... haha $$$$.
Er is wel een groep die naar dat park gaat, maar dat is zaterdag...dus dan moeten we wel heel lang wachten hier. We gaan er nog een nachtje over slapen. Het park schijnt namelijk wel heel cool te zijn, ze hebben voetafdrukken gevonden van dinosauriers!
To be continued! Bye!
(zie facebook voor wat foto´s van Enrique)

Scooters, Quads en andere verhalen

Hey allemaal! Het is weer tijd voor een update met veel kiekjes!
Ookal ben ik niet meer zo aan het rondreizen, we beleven nog steeds leuke avonturen hier.
We hebben een scootertocht gemaakt met 4 vrienden. Eerst naar een meertje, daarna lekker taart gegeten in een heel schattig dorpje dat Lucre heet. Vanaf daar zijn we naar Caicay gereden, het dorpje waar de familie van Enrique een project heeft voor de arme kindjes die daar wonen. De mail die ik dit jaar naar iedereen heb rondgestuurd voor een inzamelingsactie was voor dit project. Van het geld hebben ze dit gebouw, wat je hieronder ziet, helemaal gepleisterd, het plafond tussen de begane grond en de eerste verdieping gemaakt en de ramen gekocht. Hier zullen de kindertjes les krijgen in allerlei dingen die ze op school niet leren, zoals Engels, dansen en koken. Ik zal binnenkort nog een mail sturen met meer foto's.



Dit is het dorpspleintje van Caycai.
Maargoed, de scootertrip... ja die ging niet helemaal vanzelf, want we waren nog geen half uur onderweg of Jamil bedenkt dat ze haar jas in het opberg vak van de scooter wil doen. Dat opbergvak gaat open met de contactsleutel van de scooter. En wat doet Jamil...ze legt het sleuteltje ook in het opbergvak en gooit het dicht....
Dus toen moesten we ongeveer anderhalf uur wachten op iemand van het scooterverhuurbedrijf met een reservesleutel. Maargoed, toen waren we weer op weg.... maar bij het meer bedacht Jamil dat ze even de berm in wilde om een foto te maken, maar ze maakt een ongelooflijk mooie sliding met iemand achterop...en ze maken allebei een zweefvlucht over de scooter! Scooter beschadigd aan alle kanten.... en Jamil maar lachen....haha gelukkig geen ernstige verwondingen.
Hieronder zie je dat er een aantal nieuwsgierige peruaantjes op onze scooters afkwamen.

Verder zijn Enrique en ik een website aan het bouwen, en als het internet thuis niet werkt, dan verwennen we onszelf soms met een bezoekje aan 'tearooms', een restaurant met gratis draadloos internet, en heeeeerlijk eten!


Een ander favoriet verwen-moment was een cafe met heeeerlijke taarten. Maar een paar weken geleden gingen we daar lekker koffie drinken en limoentaart eten en toen hadden we een angename verrassing in ons koffiekannetje... Gelukkig had ik pas 1 slok van de koffie genomen. Maar Enrique haalde de serveerster erbij en zo hadden we toch gratis limoentaart :) Maar hier gaan we dus niet meer naartoen.Vorige week heb ik mijn project van vorig jaar bezocht. Er waren veel nieuwe kinderen en sommige kinderen miste ik, maar er werd me verteld dat die kinderen nu bij hun moeder wonen, dus dat is alleen maar goed. Verder waren er een paar kindjes die op me af kwamen en me nog herkenden van vorig jaar. Erg leuk!!!
Gisteren hebben we een quad tocht gemaakt met vrienden van Enrique. Vanuit Cusco gingen we omhoog de bergen in, over smalle steile bergpaadjes met rotsen en hellingen...erg spannend allemaal. Het grootste gedeelte heb ik aan Enrique over gelaten, ik zat lekker achterop. Maar de afdaling terug naar Cusco heb ik zelf gereden, was best wel cool. Enrique, ik, Lucio, Neto, Eric, Tito en zijn zoontje.

En dit is het uitzicht over Cusco, nahja het buitenwijk gedeelte, je ziet de landingsbaan van het vliegveld in het midden.

Vandaag waren we even in het centrum en heb ik nog wat plaatjes geschoten op de Plaza de Armas.
Nou, zijn jullie nu weer een beetje tevreden? ;) Het is hier nu half 12 's avonds, we gaan zo weer aan het werk aan de website, want ons internet is 's nachts het best. We hebben vandaag ook een antenne gebouwd op het dak van Enrique's huis waarmee we beter internet kunnen ontvangen.
Dikke kus, Marit